Het gevoel dat ik heb, is dat we als samenleving steeds meer gaan toe groeien naar meer eenheid, naar meer heelheid. Waar iedereen een bijdrage aan kan leveren, of in werkend verband of in vrijwilligers verband.
Ons land is vaak een groot feest. In het voorjaar en in de zomer zijn overal barbecuefeestjes, braderien, jaarlijks terugkomende festivals, seizoensafsluitingen. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik moet vaak keuzes maken, waar ga ik wel naar toe en waar niet, vanwege het grote aanbod. Uit onderzoek blijkt ook dat nergens ter wereld zoveel clubjes en verenigingen actief zijn. Elke vereniging heeft weer een voorzitter, secretaris en penningmeester nodig. Dit zijn interessante functies, ook voor mensen die geen betaald werk hebben. Zij worden daar weer blij van, benutten hun talenten en leveren zo een bijdrage aan de samenleving. En het is nodig om al die fijne extra dingen, die het leven zo aangenaam maken, overeind te houden.
Al deze verenigingen hebben weer leden nodig. Dus, als je niet kunt werken of vrijwilligerswerk kunt doen, kan je actief meedoen in een clubje. Er is plek voor iedereen. Iedereen voelt zich hierdoor gezien en gewaardeerd. Ook in de nabije toekomst waarbij het niet meer vanzelfsprekend is dat iedereen een betaalde baan heeft, vanwege de digitalisering en robotisering, heeft Nederland de juiste sociale infrastructuur om iedereen mee te laten doen, ook voor de groep mensen die geen betaald werk heeft, inclusief de huidige vluchtelingen. We hoeven alleen nog na te denken over het verdelingsvraagstuk. Is dit niet een prachtige uitgangssituatie om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien?